Znieczulenie do zabiegów stomatologicznych jest najczęściej znieczuleniem ogólnym. Dokładne informacje o nim znajdują się w zakładkach znieczulenie ogólne i  znieczulenie dzieci.  W niektórych przypadkach, do drobnych zabiegów, wykonujemy tzw. analgosedację, czyli podanie dożylnie lub doodbytniczo (u dzieci) środków uspokajających i przeciwbólowych, bez całkowitego wyłączenia świadomości, z monitorowaną opieką anestezjologiczną.

Wskazania do znieczulenia ogólnego ambulatoryjnego w chirurgii stomatologicznej

1. Brak możliwości wykonywania znieczulenia miejscowego:
   • u osób psychicznie chorych, upośledzonych umysłowo,
   • u osób (dzieci) szczególnie pobudliwych lub z różnych powodów odmawiających współpracy,
   • u osób ze stwierdzoną alergią na środki znieczulenia miejscowego;
2. u osób z rozlanymi stanami zapalnymi okolicy szczękowo-twarzowej (przy szczękościsku tylko w warunkach szpitalnych);
3. osób zakwalifikowanych do inwazyjnych zabiegów lub ekstrakcji mnogich w różnych sektorach jamy ustnej;
4. niewystarczające bądź nieskuteczne znieczulenie miejscowe;
5. lęk przed wszelkimi zabiegami stomatologicznymi.

Według aktualnych wytycznych życzenie pacjenta może być wskazaniem, ale po uprzednim poinformowaniu go o możliwości powikłań znieczulenia ogólnego

Dokładnie przeprowadzony wywiad, analiza ankiety oraz ewentualne badanie kliniczne decydują o możliwości wykonania znieczulenia ogólnego w trybie ambulatoryjnym. W razie potrzeby należy skierować pacjentów na dodatkowe badania specjalistyczne. Jeżeli występują wątpliwości dotyczące stanu zdrowia pacjenta, powinno się odstąpić od wykonania zabiegu w znieczuleniu ogólnym w trybie ambulatoryjnym. Do znieczulenia ogólnego w chirurgii stomatologicznej w trybie ambulatoryjnym mogą być zakwalifikowani wyłącznie pacjenci z I (zdrowi) lub II (z chorobą nieupośledzającą sprawności ustroju) grupy skali ryzyka Amerykańskiego Towarzystwa Anestezjologicznego (ASA).